Хирданова Әминә Гыйләҗетдин кызы 1927 нче елның 5 нче февралендә Саба районы Олы Кибәче авылында урта хәлле гаиләдә туа. Әти- әнисе, ике апасы, дүрт абыйсы бу төпчек кызны бик яраталар. Мәктәптә әйбәт билгеләргә генә укый, бигрәк тә арифметиканы үз итә Әминә. Күпне күргән әтиләренең үлеп китүе аркасында ул бары тик дүрт кенә ел укып кала. Аннары бу хәсрәткә әнисен югалту ачысы да килеп кушыла. Ярый әле бу үсмер кызны туганнары үз канаты астына ала.
Закирә әби 18 августның 1928 елында Актаныш ягында дөньяга килә. Тормыш иптәшен Апас якларыннан сайлаган. Ире белән 55 ел тату гомер иткәннәр, 3 кыз, 1 ул үстергәннәр. Кызганычка каршы, гомер көзләрен сыңар канат белән каршыларга туры килгән. Бала югалту хәсрәтләрен дә кичерергә туры килгән аңа. Бүгенге көндә кыз-ларының кияүләренең тәрбиясен тоеп яши. Олы кызы Марьям апа белән гомер кичерә. -Шәфкатьле, игелекле булыгыз, тормышны сөеп яшәгез. Менә минем бик яшисем килә, - ди әби.
1926 елнын 19 сентябрендә Саба районының Түбән Шытсу авылында туа. Сугыш чоры Фагиләнең усмер чагына туры килә. Хезмәт юлы һәр тыл ветераныныкы кебек ук 13 яшьтән башлана. Кыз бала хезмәт юлын колхозда сарыклар караучы булып эшләудән башлый. Шуның белән беррәттән колхознын һәрбер авыр эшендә дә катнаша ул. 1949 елнын мартыннан 1950 елның апреленә кадәр Свердловск шәхәрендә шахтада да эшләргә өлгерә. Аннан кайткач, авылда кабат колхозда эшли башлый.
Хосәенова Вәсимә Гыйният кызы 1930 нчы елның10 ноябрендә дөньяга килә. Дәүләки авылы мәктәбендә 1 класстан дэн 4 класска кадәр укый. Аннан соң Ябалак авылы мәктәбендә 7 класс бетерә. Шуннан сон колхозда эшли башлый, ә кичләрен кичке мәктәпкә йөреп укуын дәвам итә.
1930 елның 27 апрелендә Саба районы Иләбәр авылында туа, семьяда 5 нче бала була, аннан соң 1 сеңлесе, 1 энесе туа. Шәмсенур Иләбәр мәктәбендә 3 ел белем ала. Елларның авырлыгы укырга мөмкинлек бирми, аңа 11 яшь булганда сугыш башлана. Ул бер кая да китмичә шул авылда хезмәт куя. Кырдагы тракторга чиләк-көянтә белән су ташый, дуңгызлар карый, кырда урак ура, болында печән чаба, барлык эшләрне кул белән башкаралар. Солдатларга бияләй, носки бәйлиләр. Шәмәрдәннән, орлыкка дигән ашлыкны, күтәреп ташыйлар.
Әни 1923 елның 3 сентябрендә Саба районы Урта Саба авылында Хисаметдинов Гыйльметдин һәм Фәхретдинова Гайникамал семьясында ярлы крестьян гаиләсендә туа. 1937 елда Казан педагогия училищесына читтән торып укырга керә. 1938 елда Йосыф - Алан авылына башлангыч мәктәпкә укытучы итеп билгеләнә һәм бу авылда торып укыта башлый. 1946 елның август аенда Йосыф - Алан егете Хуҗин Гәбдрәфыйкка кияүгә чыга. Бер - бер артлы 4 бала дөньяга килә: 3 кыз, 1 малай. Һәрберебез тормышта үз юлын тапты. Әни укыта башлаганда, Саба авылыннан булган Әхмәт Ногманович Ногманов белән бергә эшлиләр.
Хуҗина Маһинур Шәмси кызы 1931 елда Саба районы Байлар Сабасы авылында колхозчы гаиләсендә беренче бала булып туа. Әтисе Шәмсемөхәммәт, әнисе Биби колхозчы булып эшләгәннәр. Гаиләдә 3 бала туа. Сугышка кадәр, дусты әләкләп, Маһинурның әтисен Колыма шәһәренә алтын эзләргә җибәләр. Сугыш бетеп сигез ел үткәч кенә ул өенә әйләнеп кайта. Гаилэдэ тагы 4 бала дэ булла.
Сарман районы Шәрләрәмә авылында яшәүче Хуҗина Хөмәйрә Орканетдин кызының тормыш юлы да башка яшьтәшләреннән әллә ни аерылмый кебек. Әмма һәркемнең үз юлы, үз язмышы. дигәндәй, төрлесен күргән, күпне кичергән ул. Юк, зарланмый Хөмәйрә апа. Үткәннәрен искә төшерүе дә гомер бәйрәме уңаеннан, 90 яше ишек каккач кына булды.
Хезмәт ветераны, Хэсэнова Дилэфруз Шэрэф кызы 1932 елнын 15 январендэ Апас районы Тэугелде авылында доньяга килэ. Гаилэдэ дурт бала усэлэр. 1941 елда этилэре Шэриф абый сугышка китэ. Дилэфруз апага башкалар кебек ук бик яшли хезмәт юлын башларга туры килә. Кул пычкысы белэн юан-юан агачларны кискэн вакытларын гыйбрэт итеп сойли ул. 1943 елда 6 кыз хэм ике малайны, Бакырчы урманына агач кисэргэ жибэрэлэр. Кискэн агачларны турап, мэктэпкэ хэм кэнсэлэргэ ташыйлар. Араларында Бакырчы малае Фэиз агач астында калып вафат була.
Фронт һәм тыл- бу сүзләр бер-берсеннән аерылгысыз. Тылдан башка фронт була алмас иде. Хатын-кызлар тылда ирләр эшен дә башкарганнар, илебез азат булсын, җиңү көне килсен дип, үз-үзләрен аямаганнар.
