“Габделәхәткә мин рәхмәтле”.

Әтнә районы Олы Әтнә авылында гомер итүче Мөкаттәрә Гариповага шушы көннәрдә 90 яшь тулды.

Олы Әтнә авыл җирлеге башлыгы урынбасары Резеда Маликова, район советының аппарат җитәкчесе  Гөлнара Галәүтдинова, социаль яклау оешмасы җитәкчесе Әминә Галиева, бөтен шартын китереп, әбекәйгә район башлыгы Габделәхәт Хәкимовның, Россия Президенты В. Путинның юбилей белән котлаган открыткаларын тапшырдылар. Истәлек бүләкләрен дә  әбекәй рәхмәт итеп алды.

-Путинын ук белмим, ә менә районыбыз башлыгы Габделәхәткә мин бик рәхмәтле. Бик авыр вакытыбызда булышты. Ирем Равил дә гел исенә алып яшәде. Көтү көтте Равил. Габделәхәт Гыйлемхан улы килгән вакытта карда ишеге ачык торган, терлекләр ашап йөргән. “Ник япмадың карданы?”-дип сораган Габделәхәт. “Япмадым, ашап туйган терлекләр кереп ял итә, ашыйсы килгәннәр чыга,”-дигәч, аркамнан сөеп, “Бар кеше дә синең кебек эшләсен иде, Равил абый”, дип әйтте. Менә шул сүздән гел исенә алып, сөенеп яшәде Равил. Яхшы сүз җан азыгы, диләр. Икесе өчен дә рәхмәтен әйтте Мөкаттәрә әбекәй район башлыгына. Сөбеханаллаһ, хәтере әйбәт. Хатирәләр йомгагы да тәгәрәде. Бар да ал да гөл булмаган. Бар шатлыгы, бар кайгысы. Балачактан эшләү, әтиләренең сугышка чыгып китү ачысы да кичерелгән. “Әтнәдә 12 бригада бар иде, Киров исемендәге колхоз, әтием конюх булып 9 нчы бригадта эшләде. Сугышка киткәндә тула оек, чабата киеп китте. Әтием китте сугышка мин кечкенә вакытта. Маңгаена пуля тиеп, ятып калган окопта. Әтинең вафатын бер кеше килеп әйтеп, “Окопта күмдек”, диде. Әти киткәч, сеңлем белән икәүләп кишер утырткан яшелчә бакчасын сакладык, бер почмагында-кыяр. Беребезгә-8 яшь, икенчебезгә-12. Тәмәке тарта-тарта торабыз. Төнлә тәмәке уты күренгәч, төтен исе килгәч, ир заты бар, дип бик килмиләр. Әле ул тәмәкене урындыкка басып тартабыз. Сеңлем үткенрәк, тавышын үзгәртеп сөйләшә белә, басып тәмәке кабыза да, үзалдына сөйләнә. Кечкенә вакыт аңлап та бетерелмәгән булгандыр инде,”-дип искә төшерә Мөкаттәрә әби. Ачлы-туклы яшәү дә онытылмаган. Урамга чыгарып ташланган бәрәңге кабыгын җыеп кайтып, тимер мичкә куеп пешереп ашауларын әле дә күз яшьсез сөйли алмый. Гаиләдә 7 бала үсә алар. Ул-дүртенче бала. Мөкаттәрә әбекәй Олы Әтнәдә туып үсә, “Бу йорт-минем туып үскән нигеземнең өченче өе. Гомер буе шушында яшәдем, апа читкә алып китмәкче иде, әни читкә җибәрмәде. Син мине багарсың, үзеңә тиң кеше очрар, диде. Артельдә эшләдем. Мех ялгадык, ул чакта яка, бияләй кирәк иде. Әни авырта башлагач, расчет алып киттем. Колхозга чыктым. Равил белән гаилә корып, 49 ел яшәдек. 2012 елның сентябрендә үлде,”-дип сөйли.

Биш бала таба  ул, берсе дә гомерле булмый. “Агуда эшләү ярамагандыр. Авыр күтәрү дә күп булды. Бер балам да үсмәде. Аллаһка шөкер, ялгызымны калдырмыйлар. Туганнарым, күршеләрем бик әйбәт.

Гомер ничек яшәсәң дә уза. Тимер үзәкле буын сынатмый. Әле дә ник бер зарлану сүзе булсын. Ак әбекәйләр куандыра.